کاسه ام را از سر راه نیاورده ام ـ

در خانه ی ترا بزند

اصلا ً ناخن هایم را بلند کرده ام

سفره ای برایم پهن نکنی

که مغز خر به خوردم بدهی

بگویی همان همسایه ام

مرغم غاز است

این گونه نگاهت را پهن نکن

پا در خیال تاول زده ات بیاندازم

مدتهاست زبان تیز کرده ام و

بی غیرتی را سر می برم

لبت را تن دندانهایت کن

باز کردن گره هایم با من .

یک حادثه در پشت دیوار پنهان است              یک خاطره یک پرده اسرار پنهان است

هی لحظه ها گم می شود در خیس نت ها        گویی تمام بغض یک گیتار پنهان است  

این فاصله که بوی یوسف می دهد حال            در آرزوی حسرت دیدار پنهان است

او ظاهرا ً در من شبیه ماه کامل نیست            وقتی که نیم دیگرش هر بار پنهان است

اصلاً نگاه این سفر  تعجیل می خواهد            در جاده ها یک وسوسه انگار پنهان است

امشب چرا در گل نشسته بیت فردایم              گویی که موج شهر من اینبار پنهان است